Historia samolotu RWD-8 zaczyna się na początku lat 30., gdy używane do tej pory w polskim lotnictwie samoloty szkolne Hanriot H-28 i Bartel BM-4 napędzane stosunkowo słabymi silnikami o mocy około 80 koni mechanicznych przestały spełniać wymagania stawiane samolotom szkolnym, chociażby ze względu na zbyt małą prędkość wznoszenia. W 1931 r. funkcjonująca bardzo prężnie Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej stworzyła listę warunków, które powinien spełnić nowy samolot przeznaczony dla aeroklubów. Krótko potem podobne działania podjął Departament Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych, który poszedł krok dalej i ogłosił konkurs na stworzenie nowego samolotu szkolnego napędzanego silnikiem o mocy 120 koni mechanicznych. Do konkursu zgłoszonych zostało pięć samolotów – pierwszy z nich stworzony przez zakłady PZL – był to PZL-5bis. Samolot był początkowo traktowany jako faworyt konkursu. Drugą konstrukcją stworzoną z myślą o konkursie był dwupłatowy samolot Bartel BM-4h. Ostatnim samolotem zgłoszonym do konkursu był nowy projekt panów RWD, czyli inżynierów Stanisława Rogalskiego, Stanisława Wigurę i Jerzego Drzewieckiego. Samolot zaprojektowany przez wspomnianych inżynierów był górnopłatem. Konkurencyjny BM-4h został oblatany w 1931 r., natomiast prototyp RWD-8 był gotowy do lotu w 1932 r. Wobec braku samolotów szkolnych – jeszcze przed rozstrzygnięciem konkursu, wojsko było zmuszone do zamówienia w Podlaskiej Wytwórni Samolotów dużej partii samolotów szkolnych. Wybór wojska padł na samoloty Bartel BM-4h. Na początku lata 1933 r. konkurs został rozstrzygnięty – i wówczas doszło do sporego zaskoczenia, ponieważ z rywalizacji zwycięsko wyszedł samolot zbudowany przez zakłady DWL. Samolot RWD-8 znacząco różnił się od konkurentów. Miał znacznie lepsze osiągi, a według zgodnej opinii personelu odpowiedzialnego za testy nowego samolotu spośród wszystkich trzech samolotów zgłoszonych do konkursu to właśnie RWD-8 był najprzyjemniejszy w pilotażu i najlepiej nadawał się do szkolenia przyszłych lotników. W materiale wykorzystano zdjęcia pochodzące z domeny publicznej, zbiorów Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie, Centralnego Archiwum Wojskowego oraz strony: https://higherthanjumbojets.pl A jeśli podoba się Państwu to co robię i chcecie zobaczyć więcej treści na kanale, zapraszam do stawiania mi wirtualnej kawy. Aby to zrobić wystarczy wejść w link i dokonać przelewu na wybraną przez siebie kwotę: https://buycoffee.to/balszoi Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy: https://www.youtube.com/channel/UCnE-2RLIMZJmxTaI3ArOiwA/join #airforce #aviation #lotnictwo #samoloty #polska #wojskopolskie #rwd #dwl #podlasie #pws #rwd8 ... https://www.youtube.com/watch?v=yxw0-8KMsKU

Za mniej więcej miesiąc będziemy obchodzili kolejną rocznicę wybuchu pierwszej od zakończenia wojny na Bałkanach w latach 90., wojny w Europie. Niektórzy mogą powiedzieć, że wydarzenia, które rozegrały się w 2022 r., były pierwszą wojną w Europie od 1945 r., jednakże ja będę tutaj bardziej ostrożny. Tak czy inaczej od samego początku było jasne, że pierwszą ofiarą tej wojny będzie prawda. Niestety, prawda nie była jej jedyną ofiarą. Nie jest tajemnicą, że po rozpadzie Związku Radzieckiego na terenie Ukrainy pozostało mnóstwo poradzieckiego sprzętu, który jest na dużą skalę wykorzystywany przez Ukraińców począwszy od 2014 r., i to użycie często przynosi dość różne rezultaty, tym bardziej, że Ukraińcy od początku wojny dość często posługują się samolotami lub innymi statkami powietrznymi, które zostały albo przejęte na terenie różnych zakładów przemysłowych na terenie Ukrainy, albo zostały wyciągnięte ze składowiska sprzętu i posłużyły jako dawcy narządów, lub też zostały złożone z kilku, lub nawet kilkunastu innych statków powietrznych. Okazuje się jednak, że zwłaszcza na początku, Ukraińcy decydowali się także na podejmowanie innych kroków obejmujących min., wyciąganie z muzeum poradzieckich konstrukcji, na których często widniały jeszcze radzieckie gwiazdy. Symbol zupełnie przypadkowo wykorzystywany obecnie przez lotnictwo rosyjskie, co w niektórzy przypadkach mogło okazać się dość niepokojącą praktyką. Niepokojącą tym bardziej, że Ukraińcy wielokrotnie w przypadku gdy zostali przyłapani na jakimś błędzie, który przecież podczas wojny może się zdarzyć każdemu, i to w sytuacji gdy była to dokładnie ich ręka, wielokrotnie powtarzali i robili to w sposób dość uparty, że to nie ich ręka. Jednym z pierwszych wypadków tego rodzaju były wydarzenia z 10 marca 2022 r. Tego dnia o godzinie 23.01 czasu środkowoeuropejskiego niezidentyfikowany bezzałogowy rozpoznawczy statek powietrzny, produkcji radzieckiej rozbił się kilkaset metrów od przedszkola w Zagrzebiu stolicy Chorwacji, która jest położona bardzo daleko od granic Ukrainy. Takie doniesienia pojawiały się początkowo, później najczęściej mówiło się o tym, że dron rozbił się w odległości 50 m od akademika Stjepana Radicia, wchodzącego w skład zabudowań wykorzystywanych przez Uniwersytet Zagrzebski. Wystarczy rzut oka na mapę by stwierdzić, że nawet przy dobrych wiatrach dotarcie nad Zagrzeb jakiegokolwiek statku powietrznego, pocisku, czy innego obiektu latającego nie powinno być możliwe. Od samego początku przypuszczano, że pojawienie się statku powietrznego miało związek z rosyjską agresją na Ukrainę. Przelot owego drona odbywał się nad Rumunią, Węgrami i Chorwacją. Wszystkie trzy państwa są członkami NATO, które od samego początku wojny okazywało daleko idącą pomoc i wsparcie Ukrainie. Pomimo iż bezpilotowy statek powietrzny został wykryty, to jednak nie został zniszczony, co wywołało olbrzymią krytykę ze strony państw członkowskich NATO. W odpowiedzi na incydent, kilka dni później w Chorwacji, która później przekazała Ukrainie część swoich nie używanych śmigłowców produkcji radzieckiej, pojawiły się amerykańskie i francuskie samoloty bojowe, które miały uczestniczyć we wspólnych ćwiczeniach. Już na samym wstępie ustalono, że bezpilotowym statkiem powietrznym, który rozbił się w Zagrzebiu był radziecki bezzałogowy statek powietrzny Tupolew Tu-141. Maszyny tego typu były od 2014 r. wykorzystywane przez Ukraińców podczas walk toczonych nad Donbasem. Wielu analityków wskazywało, że Tu-141 zachowuje się po wystrzeleniu jak nowoczesny pocisk manewrujący, a po zakończeniu lotu opada na ziemię przy pomocy spadochronów, dzięki którym może być ponownie wykorzystany. Maszyna ma około 1000 km zasięgu. W materiale wykorzystano fragmenty nagrań z kanałów: https://www.youtube.com/channel/UCpOb3ASmGKtVrgz_aTMS6Yg https://www.youtube.com/user/ukroptvnews https://www.youtube.com/channel/UCj_evEGKlpKf0zvsC0Py1Ew/videos https://www.youtube.com/c/UkrainianMilitaryYouTube A jeśli podoba się Państwu to co robię i chcecie zobaczyć więcej treści na kanale, zapraszam do stawiania mi wirtualnej kawy. Aby to zrobić wystarczy wejść w link i dokonać przelewu na wybraną przez siebie kwotę: https://buycoffee.to/balszoi Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy: https://www.youtube.com/channel/UCnE-2RLIMZJmxTaI3ArOiwA/join #aviation #lotnictwo #tupolev #tu141 #tu143 #ukraine #airforce #ucav #drones #drone #coldwar #zimnawojna #donbas #donbass #croatia #chorwacja #zagrzeb #zagreb ... https://www.youtube.com/watch?v=M7vcPZQg5vo

Jednym z najbardziej znanych rosyjskich śmigłowców szturmowych pozostaje Mi-28 Havoc. Maszyna jest dość ciekawa, ale jak do tej pory na kanale nie pojawiało się zbyt wiele materiałów poświęconych temu śmigłowcowi. Dzisiaj spróbujemy w drobnym stopniu nadrobić te braki. Koncepcja budowy śmigłowca Mi-28 pojawiła się podczas prac nad opracowaniem Mi-24, którego pojawienie się w lotnictwie radzieckim było znaczącym przełomem. Oprócz budowy śmigłowca zdolnego do przerzucenia pododdziału piechoty na pierwszą linię frontu, w biurze konstrukcyjnym MIL-a pojawiała się koncepcja zbudowania specjalistycznego, bardzo zwrotnego śmigłowca szturmowego, który będzie służył jako platforma przeznaczona do przenoszenia różnego rodzaju środków bojowych. Podobne maszyny były budowane już w Stanach Zjednoczonych, gdzie powstał min., AH-1 Cobra. Do Związku Radzieckiego docierały także informacje na temat nowego amerykańskiego projektu, czyli AN-56A Cheyenne, który był głośno reklamowany w różnych zachodnich mediach branżowych. Koncepcja budowy nowego śmigłowca szturmowego, opracowanego w zakładach MIL zaczęła się krystalizować w 1972 r., gdy dowództwo radzieckie sformułowało główne oczekiwania w stosunku do nowego śmigłowca szturmowego. Zgodnie z wymaganiami przedstawionymi przez władze Armii Czerwonej, oczekiwało, że nowy śmigłowiec będzie w stanie zapewnić wsparcie ogniowe oddziałom wojsk lądowych na polu walki, będzie w stanie zwalczać pojazdy opancerzone i broń pancerną nieprzyjaciela. Wśród oczekiwań znalazły się także możliwości do wykonywania zadań eskortowych dla innych śmigłowców, oraz zwalczanie wiropłatów nieprzyjaciela. Głównym uzbrojeniem śmigłowca miało być ruchome działko kal. 30 mm oraz rakiety Sturm. W sumie jednorazowo śmigłowiec miał przenieść do 1200 kg ładunku bojowego. Kabina załogi w nowym śmigłowcu miała mieć taki sam układ jak ten zastosowany w Mi-24, i miała składać się z dwóch osób, pilota oraz operatora uzbrojenia. Kabina miała być całkowicie odporna na ogień prowadzony z broni ręcznej i automatycznej. Już na etapie projektowania oczekiwano, że śmigłowiec będzie odporny na ostrzał z broni palnej kal. 7,62 mm i 12,7 mm. Oprócz tego śmigłowiec został przystosowany do realizowania zadań w każdych warunkach pogodowych, o każdej porze dnia i nocy. Idąc dalej, wojsko oczekiwało, że maksymalna prędkość śmigłowca szturmowego będzie wynosiła od 380 do 420 km/h. Na etapie projektowania śmigłowca Mi-28 pojawiły się różne, często bardzo dziwne koncepcje. Niektóre z nich wyglądały naprawdę ciekawie. Ostatecznie jednak wybrano dość klasyczny projekt, który został opracowany przez Marata Tiszczenkę około 1980 r., rok później zaprezentowany został prototyp i makieta. Prototyp został oblatany 10 listopada 1982 r., a drugi prototyp nowego śmigłowca zaprezentowano w 1983 r. A jeśli podoba się Państwu to co robię i chcecie zobaczyć więcej treści na kanale, zapraszam do stawiania mi wirtualnej kawy. Aby to zrobić wystarczy wejść w link i dokonać przelewu na wybraną przez siebie kwotę: https://buycoffee.to/balszoi W materiale wykorzystano fragmenty nagrań z kanałów: https://www.youtube.com/@UCPpqZa5BzBSakIt6JyWjkSw https://www.youtube.com/@UCgunHNFzbhGggx96Iy10ReA https://www.youtube.com/@UCETjdgrFPHChGj4mBpPUV3w https://www.youtube.com/@UCcBUmAv85dqaLrjAA--uO6g Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy: https://www.youtube.com/channel/UCnE-2RLIMZJmxTaI3ArOiwA/join #airforce #aviation #śmigłowiec #helicopter #helikopter #mil #mi28 ... https://www.youtube.com/watch?v=_LLy_znnGDM

Krótki przegląd porażek poniesionych przez obie strony konfliktu. Bo o tym, że zarówno Ukraińcy jak i Rosjanie pod pewnymi względami "nie błysnęli" nikogo chyba nie trzeba przekonywać. Krótkie podsumowanie: Po stronie ukraińskiej - sporo błędów popełnionych przez obronę przeciwlotniczą (zestrzelenie własnego Su-27, oraz dwóch rumuńskich maszyn), - przelot jednego z Su-27 do Rumunii, - utrata dwóch dronów Tu-141 Striż (jednego nad Chorwacją - co on tam robił?, drugiego nad Krymem). Po stronie rosyjskiej: - brak pomysłu na zwalczanie ukraińskich dronów, - spore straty ponoszone w sprzęcie, - słabe przygotowanie pilotów na wypadek dostania się do niewoli. Garść źródeł: https://militarywatchmagazine.com/article/ukrainian-s-300s-gain-first-ever-confirmed-kill-shoot-down-two-nato-aircraft-accidentally-over-romania https://militarywatchmagazine.com/article/ukraine-shot-down-its-own-su-27-fighter-over-kiev-as-air-war-tide-turns-against-it-reports Ps. Jeśli jesteś zainteresowany/-a filmem o historii ukraińskiego lotnictwa wojskowego od narodzin w 1918 do chwili obecnej - zostaw komentarz! ... https://www.youtube.com/watch?v=4-8emDtzdvg