Published By
Created On
9 Jul 2023 07:19:45 UTC
Transaction ID
Cost
Safe for Work
Free
Yes
Üstad Kadir Mısıroğlu - Şeyh Said Neden Kahramandır?
Bakara Sûresi 200. Hac ibadetlerinizi bitirdiğinizde, vaktiyle (orada) atalarınızı (sevgi ve övgü ile) andığınız gibi artık bundan böyle daha kuvvetli bir şekilde Allah’ı anın. İnsanlardan kimi; “Ey Rabbimiz! Bize (vereceğini) dünyada ver!” der. Artık (böyle diyen) o kimseye âhirette hiçbir nasip yoktur.
Bu insanlar, dünyevî arzularının iyiliğine, kötülüğüne bakmaksızın sadece bol dünyalık nimetler için dua ederler. Çünkü gönüllerinde âhiretin yeri yoktur, bunun için orada nasipleri de yoktur.
İzah: Bu Ayet-i Kerime’nin nüzul sebebine dair İbn-i Abbas Radiyallahu anhuma şöyle buyurmuştur: İslamiyetten önce Araplar, hac görevlerini tamamlayınca, teşrik günlerinden sonra Mina Mescid’i ile dağı arasında dururlar ve onlardan her biri atalarının cömertlik, kahramanlık ve sıla-ı rahim gibi faziletlerini sayıp dökerler, yani yüksek sesle, bağırarak atalarına methu senalarda bulunurlardı.[1] İşte Bu Ayet-i Kerime’de Allah’u Teala: ″Atalarınızı yüksek sesle çağırdığınızdan daha şiddetli olarak Benim ismimi zikredin″ diye buyurmuştur.
Ayrıca bu Ayet-i Kerime’de, Allah’u Teala’nın isminin yüksek sesle yapılmasına da delil vardır. Nitekim Kurban Bayramı günlerinde getirilen teşrik tekbirleri, ihrama niyet edildiğinde getirilen telbiyeler, ezanlar vs. bunlar gibi ibadetlerde Allah’u Teala’nın ismi yüksek sesle zikredilir. Bu sebeple diğer zamanlarda da, ″La ilahe illallah, Allah’u Ekber, Allah, Allah″ gibi, Cenab-ı Hakk Teala Hazretlerinin isimleri tek veya toplu olarak zikredilir.
Cehri zikre dair Allah’u Teala Sure-i Enfal, Ayet 45’te: ″Ey iman edenler! Siz bir kafir topluluğu ile karşılaşırsanız, sebat edin (harpten kaçmayın) ve Allah’u Teala’yı çok zikredin ki, felah bulasınız″ diye buyurmaktadır. Bu sebeple İslam orduları, kafir ordusu üzerine hücum ederken ve onlarla savaşırken; ″Allah’u Ekber, Allah, Allah″ diyerek, Cenab-ı Hakk’ın ismini yüksek sesle zikrederler.
Cehri zikrullaha dair çok sayıda Hadis-i Şerif nakledilmiştir. Bunlardan bazıları şöyledir:
Bu hususta Resulullah Sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:
″Beytullah‘ı tavaf etmek, Safa ile Merve arasında sa’y etmek ve şeytanı taşlamak, zikrullahı ikame etmek içindir. Başka bir şey için değildir.″[2]
Bir Hadis-i Şerif’te de şöyle geçmektedir:
Peygamberimiz Sallallahu aleyhi ve sellem‘e Cebrail Aleyhisselam gelerek dedi ki: ″Ya Muhammed! Accacen ve seccacen″ (inleyici ve çağlayıcı ol). Ac, Beytullah’ta telbiyedir (cehri zikrullahtır). Sec de, kurbanın kanını çağlatıp akıtmaktır.[3]
Bir diğer Hadis-i Şerif’te şöyle buyrulmuştur:
İbn-i Abbas Radiyallahu anhuma haber verdi ki: ″Halkın farz namazdan çıkınca yüksek sesle zikretmesi, Peygamberimiz Sallallahu aleyhi ve sellem’in zamanında var idi. İbn-i Abbas Radiyallahu anhuma buyurdu ki: ″Ben bu sesi işitir işitmez, zikir seslerinin yükselmesi ile namazdan çıktıklarını anlardım.″[4]
İbn-i Abbas Radiyallahu anhuma, mescidin dışında olmasına rağmen, namazdan çıktıklarını zikrullah sesinden anlardım, diyerek mescidin dışından dahi duyulacak şekilde yüksek bir sesle zikrullahın yapıldığını anlatmaktadır.
Cabir Radiyallahu anhu şu Hadis-i Şerif’i nakletmiştir:
Bir adam sesini yükselterek Allah’ı zikrederdi. Bunun üzerine adamın biri: ″Bu adam sesini alçaltsa ya!″ deyince, Resulullah Sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki: ″O evvahtır (zikrullahı çok yapan biridir).″ Ravi dedi ki: Bu adam öldü. Baktık ki, kabrinde bir nur var. Gittik ki, Resulullah Sallallahu aleyhi ve sellem orada ve ″Arkadaşınızı bana verin (de onu kabre koyayım)″ diyordu. İşte o adam, sesini yükselterek Allah’ı zikretmesiyle tanınan o zattı.[5]
Yine Resulullah Sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:
Allah’u Teala’yı çok zikredin; hatta o derece olsun ki münafıklar, ″Siz gösteriş yapıyorsunuz″ desinler.[6]
[1] Fahreddin er-Razi, Tefsir-i Kebir, c. 3, s. 201.
[2] Sünen-i Ebu Davud, Menasik 51; Sünen-i Tirmizi, Hac 63; Ahmed b. Hanbel, Müsned, Hadis No: 23215; Kütüb-i Sitte, Hadis No: 1392.
[3] Ahmed b. Hanbel, Müsned, Hadis No: 15971, 989; Taberani, Mu’cem’ul-Kebir, Hadis No: 989, 6500.
[4] Sahih-i Buhari Muhtasarı, Tecrid-i Sarih, Hadis No: 465; Sahih-i Müslim, Mesacid 23 (122).
[5] Sünen-i Ebu Davud, Cenaiz 36-37; Beyhaki, Şuab’ul-Iman, Hadis No: 609; Hakim, Müstedrek, Hadis No: 1310.
[6] Taberani, Mu’cem’ul Kebir, Hadis No: 126 15; Beyhaki, Şuab’ul Iman, Hadis No: 557.
...
https://www.youtube.com/watch?v=gUCQ31gmyxk
Bu insanlar, dünyevî arzularının iyiliğine, kötülüğüne bakmaksızın sadece bol dünyalık nimetler için dua ederler. Çünkü gönüllerinde âhiretin yeri yoktur, bunun için orada nasipleri de yoktur.
İzah: Bu Ayet-i Kerime’nin nüzul sebebine dair İbn-i Abbas Radiyallahu anhuma şöyle buyurmuştur: İslamiyetten önce Araplar, hac görevlerini tamamlayınca, teşrik günlerinden sonra Mina Mescid’i ile dağı arasında dururlar ve onlardan her biri atalarının cömertlik, kahramanlık ve sıla-ı rahim gibi faziletlerini sayıp dökerler, yani yüksek sesle, bağırarak atalarına methu senalarda bulunurlardı.[1] İşte Bu Ayet-i Kerime’de Allah’u Teala: ″Atalarınızı yüksek sesle çağırdığınızdan daha şiddetli olarak Benim ismimi zikredin″ diye buyurmuştur.
Ayrıca bu Ayet-i Kerime’de, Allah’u Teala’nın isminin yüksek sesle yapılmasına da delil vardır. Nitekim Kurban Bayramı günlerinde getirilen teşrik tekbirleri, ihrama niyet edildiğinde getirilen telbiyeler, ezanlar vs. bunlar gibi ibadetlerde Allah’u Teala’nın ismi yüksek sesle zikredilir. Bu sebeple diğer zamanlarda da, ″La ilahe illallah, Allah’u Ekber, Allah, Allah″ gibi, Cenab-ı Hakk Teala Hazretlerinin isimleri tek veya toplu olarak zikredilir.
Cehri zikre dair Allah’u Teala Sure-i Enfal, Ayet 45’te: ″Ey iman edenler! Siz bir kafir topluluğu ile karşılaşırsanız, sebat edin (harpten kaçmayın) ve Allah’u Teala’yı çok zikredin ki, felah bulasınız″ diye buyurmaktadır. Bu sebeple İslam orduları, kafir ordusu üzerine hücum ederken ve onlarla savaşırken; ″Allah’u Ekber, Allah, Allah″ diyerek, Cenab-ı Hakk’ın ismini yüksek sesle zikrederler.
Cehri zikrullaha dair çok sayıda Hadis-i Şerif nakledilmiştir. Bunlardan bazıları şöyledir:
Bu hususta Resulullah Sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:
″Beytullah‘ı tavaf etmek, Safa ile Merve arasında sa’y etmek ve şeytanı taşlamak, zikrullahı ikame etmek içindir. Başka bir şey için değildir.″[2]
Bir Hadis-i Şerif’te de şöyle geçmektedir:
Peygamberimiz Sallallahu aleyhi ve sellem‘e Cebrail Aleyhisselam gelerek dedi ki: ″Ya Muhammed! Accacen ve seccacen″ (inleyici ve çağlayıcı ol). Ac, Beytullah’ta telbiyedir (cehri zikrullahtır). Sec de, kurbanın kanını çağlatıp akıtmaktır.[3]
Bir diğer Hadis-i Şerif’te şöyle buyrulmuştur:
İbn-i Abbas Radiyallahu anhuma haber verdi ki: ″Halkın farz namazdan çıkınca yüksek sesle zikretmesi, Peygamberimiz Sallallahu aleyhi ve sellem’in zamanında var idi. İbn-i Abbas Radiyallahu anhuma buyurdu ki: ″Ben bu sesi işitir işitmez, zikir seslerinin yükselmesi ile namazdan çıktıklarını anlardım.″[4]
İbn-i Abbas Radiyallahu anhuma, mescidin dışında olmasına rağmen, namazdan çıktıklarını zikrullah sesinden anlardım, diyerek mescidin dışından dahi duyulacak şekilde yüksek bir sesle zikrullahın yapıldığını anlatmaktadır.
Cabir Radiyallahu anhu şu Hadis-i Şerif’i nakletmiştir:
Bir adam sesini yükselterek Allah’ı zikrederdi. Bunun üzerine adamın biri: ″Bu adam sesini alçaltsa ya!″ deyince, Resulullah Sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki: ″O evvahtır (zikrullahı çok yapan biridir).″ Ravi dedi ki: Bu adam öldü. Baktık ki, kabrinde bir nur var. Gittik ki, Resulullah Sallallahu aleyhi ve sellem orada ve ″Arkadaşınızı bana verin (de onu kabre koyayım)″ diyordu. İşte o adam, sesini yükselterek Allah’ı zikretmesiyle tanınan o zattı.[5]
Yine Resulullah Sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:
Allah’u Teala’yı çok zikredin; hatta o derece olsun ki münafıklar, ″Siz gösteriş yapıyorsunuz″ desinler.[6]
[1] Fahreddin er-Razi, Tefsir-i Kebir, c. 3, s. 201.
[2] Sünen-i Ebu Davud, Menasik 51; Sünen-i Tirmizi, Hac 63; Ahmed b. Hanbel, Müsned, Hadis No: 23215; Kütüb-i Sitte, Hadis No: 1392.
[3] Ahmed b. Hanbel, Müsned, Hadis No: 15971, 989; Taberani, Mu’cem’ul-Kebir, Hadis No: 989, 6500.
[4] Sahih-i Buhari Muhtasarı, Tecrid-i Sarih, Hadis No: 465; Sahih-i Müslim, Mesacid 23 (122).
[5] Sünen-i Ebu Davud, Cenaiz 36-37; Beyhaki, Şuab’ul-Iman, Hadis No: 609; Hakim, Müstedrek, Hadis No: 1310.
[6] Taberani, Mu’cem’ul Kebir, Hadis No: 126 15; Beyhaki, Şuab’ul Iman, Hadis No: 557.
...
https://www.youtube.com/watch?v=gUCQ31gmyxk
Author
Content Type
Unspecified
video/mp4
Language
Unspecified
More from the publisher
Controlling
VIDEO
M. FA
m.-fatih-çıtlak-ezeli-nasipsizlik
Kanalıma abone olmak için: https://shortest.link/3jZP
Günümüz insanı, büyük bir mânevî boşluk ve rûhî tatminsizlik içerisinde yaşadığından, pek çok psikolojik hastalıklarla karşı karşıya kalmaktadır. Nitekim günümüzde en çok revaçta olan klinikler de bu saha ile ilgili olanlardır.
Hâlbuki Asr-ı Saâdetʼe baktığımızda herhangi bir psikolojik rahatsızlık vakasıyla karşılaşmıyoruz; gelen rivâyetlerde böyle bir kayda rastlamıyoruz. Hadîs-i şerîflerde maddî hastalıklardan bahsedilip tedâvisine dâir bâzı tavsiyeler naklediliyor. Fakat rûhî bunalımın getirdiği bir hastalık bildirilmiyor.
Zira Asr-ı Saâdet toplumunda ilâhî hakîkatlerle yoğrulup olgunlaşan ruhlar, hayatın en zor şartlarına bile mukâvemet edebilecek bir kuvvet, dirâyet ve metânet kazanmıştı. Aşkla yaşanan îmânın öğrettiği rızâ, tevekkül ve teslîmiyet hâli, müʼminleri bütün dünyevî sıkıntıları aşabilecek bir ruh kıvâmına ulaştırmıştı. Bunun içindir ki müʼmin gönüller, fânî hayatın acı-tatlı bütün tecellîlerini ilâhî bir imtihan olarak görüyor ve her hâlükârda; “Esas hayat, âhiret hayatıdır.” diyerek Cenâb-ı Hakkʼa büyük bir tevekkül ve teslîmiyet gösteriyorlardı.
Kaynak ve devamı için: http://www.osmannuritopbas.com/manevi-rehabilitasyon.html
...
https://www.youtube.com/watch?v=Mcbk5MGgQd8
Transaction
Created
10 months ago
Content Type
Language
video/mp4
tr
Controlling
VIDEO
MOLLA
molla-ahmed-ergül-(ahmed-el-âmeş)-4
(Bu sohbet 2012 yılında Kayseri'de yerel bir radyoda kaydedilmiştir. Teknik bir arızadan dolayı sohbetin baş tarafından birkaç dakika eksiktir.)
Mira: Meşhur olan veya doğruluğu herkes tarafından kabul edilen önermelere dayanan kıyas; tartışmada rakibi susturma yöntemi anlamında kullanılan mantık, felsefe ve kelâm terimi.
Kaynak: https://islamansiklopedisi.org.tr/mira
Cedel: Sözlükte “ipi sağlamca bükmek; birini sert bir yere düşürmek; düşmanlık veya tartışmada çetin olmak, cephe almak” gibi anlamlara gelen cedl veya cedel kökünden isim olup Latince’deki dialectica kelimesinin Arapça karşılığıdır. Terim olarak mantık, felsefe ve ilgili diğer ilimlerde farklı şekillerde tarif edilir. Mantıkta cedel, “meşhur olan (meşhûrât) ve doğru kabul edilen (müsellemât) öncüllerden oluşmuş kıyas” demektir. Felsefe ve kelâmda farklı tarifleri bulunmakla beraber genellikle “bir düşüncedeki çelişkileri tartışarak gösterme sanatı” diye tanımlanır. Ayrıca cedel, bir tezin doğruluk veya yanlışlığını göstermek amacıyla yapılan tartışma kurallarından bahseden ilmin adı olarak da kullanılmıştır.
Kur’an’da iki yerde cedel, iki yerde cidâl, yirmi altı yerde mücâdele kökünden türeyen değişik şekiller kullanılmıştır. Tartışmada başvurulan ve “delil” anlamına gelen hüccet, sultan, burhan gibi kelimeler altmış yerde geçmektedir. Mirâ’ ile muhâcce de Kur’ân-ı Kerîm’de “karşılıklı tartışma ve delil getirme” mânasında kullanılmıştır (bk. M. F. Abdülbâkī, el-Muʿcem, ilgili kelimeler). Kur’an’da gerçek bilgiye ve kesin delile dayanmayan, yanlışı doğru, doğruyu yanlış göstermek suretiyle hakikati reddetme ve bâtılı savunma amacına yönelik tartışma yasaklanmış, buna karşılık kesin delil ve gerçek bilgiden hareketle yanlış fikirleri çürütme ve gerçeği ispat edip savunma maksadıyla yapılan tartışmalar câiz görülmüş, hatta bu anlamda Hz. Peygamber’e muhalifleriyle cedel yapması emredilmiştir (bk. en-Nahl 16/125). Hadis mecmualarında cedeli yasaklayan bazı hadisler mevcutsa da (Müsned, IV, 156; V, 252, 258; Dârimî, “Muḳaddime”, 17, 29; İbn Mâce, “Muḳaddime”, 7) bunları Kur’an’ın hoş karşılamadığı türden tartışmalar şeklinde anlamak gerekir. Birçok âyette, İslâm daveti karşısında direnen müşrikleri susturmak veya ikna etmek için tartışmalara girişildiği görülür. Ayrıca daha önceki peygamberlerin kendi kavimleriyle aralarında geçen tartışmalardan da örnekler verilir. Kur’an’ın sergilediği tartışmalarda değişik üslûpların kullanıldığı, inanmamakta ısrar edenlerin sonu gelmeyen itirazlarına cevap verilirken insanın bütün yetenek ve özellikleri dikkate alınarak yerine göre felsefî, psikolojik, sosyolojik ve tarihî bilgiler ihtiva eden delillerden yararlanıldığı görülür.
Kaynak ve devamı için: https://islamansiklopedisi.org.tr/cedel
Küçük-büyük bütün Müslümanlar hendek kazma işinde çalışıyordu. On beş yaşlarında bir çocuk olan Zeyd bin Sâbit ر bir ara uyuyakalmıştı. Müslümanlar onu hendeğin kenarında uyur bir hâlde bırakarak gitmişlerdi. Yanına varan Umâre bin Hazm ر şaka olsun diye onun silâhlarını alıp sakladı. Zeyd uyanıp silâhlarını bulamayınca telâşlandı ve korktu. Peygamber Efendimiz ص bunu işitince Zeyd’i ر yanına çağırttı ve ona:
“–Ey uykucu! Sen uykuya daldın, silâhların da kaybolup gitti!” buyurduktan sonra:
“–Bu çocuğun silâhlarının nerede olduğunu bilen var mı?” diye sordu. Umâre:
“–Yâ Resûlallâh ص, ben biliyorum, silâhlar bende.” dedi. Allâh Resûlü:
“–Silâhlarını ona teslîm et!” buyurdu ve şaka olarak da olsa Müslümanları korkutmayı veya onların herhangi bir şeyini alıp saklamayı yasakladı. (Vâkıdî, II, 448)
Kaynak: https://www.islamveihsan.com/peygamber-efendimizin-yasakladigi-saka.html
...
https://www.youtube.com/watch?v=zcefnq7bEEw
Transaction
Created
10 months ago
Content Type
Language
video/mp4
tr
Controlling
VIDEO
M. FA
m.-fatih-çıtlak-sohbetin-olması-için
Mânevî dersleri tekâmül ettikçe, kendilerinde Allah sevgisi ve Allah’ı darıltma korkusu yer eder. Aynı zamanda edeb, hayâ, tevâzû, affedicilik, merhamet, sehâvet gibi güzel ahlâkın her şubesinde terakkî ve tekâmül ederler.
Bu güzel sıfatlarla mütehallik olmazlar ise, lâyıkı veçhile istifâde etmiş sayılmazlar.
Seyr ü sulûkunu tamamladı zannı ile ucba düşüp de, yani kendi nefsini başkalarından üstün görerek kulluk vazîfelerini daha dikkatli yapmayıp ihmal ederler ise, zarara uğrayanlardan olurlar.
Şunu tekrar, iyice bilmelidir ki, kulluğun nihâyeti olmadığı gibi seyr ü sülûkun de sonu yoktur, saymak lâzımdır.
Hakîkî mü’min hangi hâlde bulunur ise bulunsun ister darlık ister genişlik ister hastalık ister sıhhatlilik ona düşen dâimâ “Elhamdülillahi alâ kulli hâlin” sözünü tekellüm edip, bu hâli bütün vücudunda ve ruhâniyetiyle -Cenab-ı Hakkın izniyle- hissetmesi lâzımdır.
İbrâhim Düssûki -kuddise sirruh- şöyle buyurur: “Ey kardeşim! Sakın kendine has bir işi yapabildiğin iddiasına kapılmayasın. Sonra, kendi gayretinle bir hak sahibi olduğunu iddia etmeye de yeltenmeyesin.
İyi bilmelisin ki eğer bir oruç tutuyor isen o orucu sana tutturan Hak teâlâdır.
Namaz mı kılıyorsun? Ayakta mı duruyorsun? Seni ayakta durduran gene O.
Keza yapdığın bütün ameller böyle. Bir amelin varsa, O, çalışmanı istediği için çalışıyorsun.
Hasılı öyle olacaksın ki, herşeyi O’ndan göreceksin... Bir şeyi gördüğün zaman gördürenin O’nun olduğunu bileceksin. Bu hâle devam edip mânevî bir şerbet içtiğin zaman, yine ondan bileceksin. O içirdi, diyeceksin... başka değil.
Bir şeyden mi sakınıyorsun, ittikân mı var? Sana bu ittikâ hâlini nasip eden kim. Yine O. Böylece bileceksin.
Yüksek bir makama mı çıktın? Derecen mi yükseldi; senin dereceni artıran, seni yükselten gene O’dur.
Maddî veya mânevî her hangi bir hâl nâiliyetine erdiğin zaman, yine bu nâiliyeti O’ndan bileceksin.
Ortada, senin için bir şey yok... Sana düşen ancak îtiraftır. Ki bir âsî olduğunu bilesin... Kendine mâl edebileceğin tek iyiliğin yoktur.
Bu hüküm yerindedir. Sana iyilik eden ve elinle iyilik ettiren O’dur. Sonra senin için hüküm veren O’dur. Yaptıklarının iyi veya kötülüğünü O bilir.
Dilerse kabul eder, isterse kabul etmez.
Gene buyurdular:
Ey oğlum, sen bütün senelerini oruçla geçirsen ve gecelerini de namazla, ibâdetle... Temiz bir iç âlemin olsa, Hak ile de hâlis bir muâmelen... Sakın iddiaya kapılma... Ve işi söze boğma...
Şuna inan ki: Sen dâimâ âsî bir müflissin... Başkası değil. Sakın nefsin verdiği gurura kapılma... yalanına aldanma... Nice derviş, nefsin hevâsına kapılıp gitti ve telef oldu.
Kaynak: Sâdık Dânâ, Altınoluk Sohbetleri-1, s. 184-187
...
https://www.youtube.com/watch?v=YqltokYm9z0
Transaction
Created
10 months ago
Content Type
Language
video/mp4
tr
Controlling
VIDEO
EBUBE
ebubekir-sifil-visal-orucu-hazret-i
Visal orucu veya savm-ı visal (iftarsız oruç) iftar etmeksizin peş peşe birkaç gün tutulan oruçtur.
Allah Resûlü çok zaman aç olarak oruca başlardı. Bâzı zamanlar savm-ı visâl (iftarsız oruç) tutardı. Sahâbe de böyle yapmak isteyince:
“–Siz güç yetiremezsiniz!” buyururdu. (Buhârî, Savm, 48)
İbn-i Abbas’ın (r.a.) rivâyetine göre, Resûlullah, peş peşe birkaç gece aç sabahlar, hâne halkı da çoğu zaman akşamları yiyecek bir şey bulamazlardı. Zaten ekmekleri de ekseriyetle arpa ekmeği idi. (İbn-i Sa’d, I, 400)
Enes bin Mâlik’in (r.a.) bildirdiğine göre, Fâtıma vâlidemiz, Peygamberimize pişirdiği ekmekten bir parça getirmiş ve Allah Resûlü:
“–Bu nedir?” diye sorduğunda:
“–Pişirdiğim çörektir. Size getirmeden canım çekmedi.” demişti.
Fahr-i Âlem:
“–Üç gündür babanın ağzına giren ilk lokma bu olacak!” buyurdu. (İbn-i Sa’d, I, 400; Heysemî, X, 312)
Yine pek çok rivâyetten öğrendiğimize göre, Allah Resûlü’nün açlıktan beline taş bağladığı olurdu. (Buhârî, Megâzî, 29; Rikâk, 17; Tirmizî, Zühd, 39/2371; İbn-i Sa’d, I, 400)
Kaynak ve devamı için: https://www.islamveihsan.com/visal-orucu-nedir-nasil-tutulur.html
...
https://www.youtube.com/watch?v=78rNmlllwzw
Transaction
Created
10 months ago
Content Type
Language
video/mp4
tr
Controlling
VIDEO
M. FA
m.-fatih-çıtlak-mecazi-aşk-mecazi
Ölüm, herkesin karşısına, yaşadığı hayatın keyfiyetine uygun bir vasıfta çıkacaktır: Kimine bir bayram sabahı mutluluğu, kimine de kâbuslarla dolu bir azap yolculuğu...
Nitekim melekler, ölüm esnâsında sâlih mü’minlerin canlarını yavaşça, hiç sıkıntı vermeden gayet hoş bir şekilde alacak ve:
“…Size selâm olsun! Yapmış olduğunuz sâlih amellere karşılık girin Cennet’e.” diyerek onları müjdeleyeceklerdir.
O esnâda gözlerden perdeler kalkacak, melekler görünecek ve sâlih mü’minlere güzel haberler verilecektir. Âyet-i kerîmede bu hakîkat şöyle beyân edilmektedir:
“Şüphesiz, Rabbimiz Allah’tır deyip, sonra dosdoğru yolda yürüyenlerin üzerine melekler iner. Onlara; «Korkmayın, üzülmeyin, size vaad olunan Cennet’le sevinin!» derler. Biz dünya hayatında da, âhirette de sizin dostlarınızız. Gafûr ve Rahîm olan Allâh’ın ikramı olarak orada sizin için canlarınızın çektiği her şey var ve istediğiniz her şey orada sizin için hazırdır.” (Fussilet, 30-32)
Yine ömrünü Hakk’a itaatle geçirmiş, kalbi zikrullah ile huzura kavuşmuş, yakîn ve kemâle ermiş kullara, öncelikle ölüm ânında, sonra Mahşer’de ve nihâyet Cennet’e girerken şöyle hitâb edileceği bildirilmektedir:
“Ey, (Rabbine itaat edip) itmi’nâna (huzura) ermiş nefs! Sen O’ndan râzı, O da senden râzı olarak Rabbine dön! (Seçkin) kullarımın arasına katıl ve Cennet’ime gir!” (el-Fecr, 27-30)
Dikkat edilecek olursa âyet-i kerîmede öncelikle kulun Rabbinden râzı olması gerektiği ifâde edilmiştir. Yani kul, Cennet vizesi alabilmek için; değişen şartlar altında ve hayatın med-cezirleri karşısında dâimâ Rabbinin takdîrinden râzı olmalı, sabır ve şükür ile kulluğuna devam etmelidir. Tâ ki Rabbi de ondan râzı olsun.
Kaynak ve devamı için: https://www.islamveihsan.com/olum-ani-ve-sonrasi.html
...
https://www.youtube.com/watch?v=TNJIbZbGDJE
Transaction
Created
10 months ago
Content Type
Language
video/mp4
tr
Controlling
VIDEO
EBUBE
ebubekir-sifil-sihir,-büyü-ve-nazardan
Nazarın mahiyeti ve nasıl olduğu kesin olarak bilinmemekle beraber, bazı kimselerin bakışlarıyla olumsuz etkiler meydana getirebildikleri dinen de kabul edilmektedir. Nitekim Kur’an-ı Kerim’de, “İnkâr edenler Kur’an’ı dinlediklerinde, neredeyse seni gözleriyle yıkıp devireceklerdi.” (Kalem, 68/51-52) buyurulmaktadır. Hz. Peygamber ص, “Göz değmesi (nazar) haktır.” (Buhârî, Tıb, 36) buyurmuş; yüzünde sarılık gördüğü biri için; “Bunun için dua edin, çünkü kendisinde nazar var.” (Buhârî, Tıb, 35) demiştir.
Resûlullah’ın ص nazar değmesine karşı Muavvizeteyn (Felâk ve Nâs) sûrelerini okuduğu; ashabına da bunları okumalarını tavsiye ettiği rivayet edilmektedir. (Tirmizî, Tıb, 16; İbn Mâce, Tıb, 32)
Bunların yanında büyüye ve nazara karşı birden çok dua okunabilir. Hz. Peygamber ص ayrıca, torunları Hasan ve Hüseyin’i nazar ve benzeri olumsuzluklardan korumak için onlara şu duayı okurdu:
“Her türlü şeytan ve zehirli hayvanlardan ve bütün kem gözlerden Allah’ın ج eksiksiz kelimelerine sığınırım.” (Buhârî, Ehâdîsu’l-enbiyâ, 10; bkz: İbn Mâce, Tıb, 36).
Yine Resûl-i Ekrem ص, “Kim hoşuna giden bir şey görür de; ‘Mâşâallah lâ kuvvete illâ billâh’ (Allah’ın ج dilediği olur. Ondan başka kuvvet ve kudret sahibi yoktur) derse, ona hiçbir şey zarar vermez.” (Beyhakî, Şu‘abü’l-îmân, VI, 213) buyurmuştur. (780, 1040)
Kaynak: https://www.islamveihsan.com/nazardan-nasil-korunabilirim.html
...
https://www.youtube.com/watch?v=7X0Jh7Yjyos
Transaction
Created
10 months ago
Content Type
Language
video/mp4
tr
Controlling
VIDEO
M. FA
m.-fatih-çıtlak-(mutlaka)-siyer-i-nebi
"Siyer", Arapça "sîre" sözcüğünün çoğulu olup Peygamber ص'in hayatını (hal tercümesini) anlatmak için kullanılır. Zaman içinde: Soy dizini, doğumu, çocukluğu, gençlik yılları, peygamberliği, Mekke ve Medine'de meydana gelen olaylar ve gerçekleşen savaşları da içine alacak şekilde, doğumundan ölümüne kadar Hz. Peygamber ص'in hayatından sözeden kitaplara "Siyer-i Nebî", "es-Siretü'n-Nebeviyye" veya kısaca "Siyer" adı verilmiştir.
Siyer ile sıkça beraber kullanılan ve savaş, savaş yeri, savaş menkıbesi anlamlarını ihtiva eden "Meğâzi" kelimesi vardır. Hz. Muhammed ص'in savaşlarının anlatıldığı kitaplara da aynı ad verilmiştir.
İzahlardan da anlaşılacağı üzere siyer, daha genel, meğâzî ise daha dar anlamı ifade eder. Ancak bu iki isim sık sık karıştırılmış ve birbirini ifade edecek tarzda kullanılmıştır. Bazı meğâzi türü eserler, siyer kaynakları gibi, Hz. Peygamber ص'in hayatından bütünüyle bahseder ve yazıları bu tür meğâzi kitapları Siyer-i Nebî türü eserleri andırırlar. Ancak çoğunlukla meğâzî türü eserler, Peygamberimizin ص savaşlarını asıl olarak ele almışlardır.
Siyer, bir yönüyle Hadis'e bir yönüyle de İslâm tarihinin içine girmiştir. Gerçekten siyer, Hz. Peygamber ص'in söz ve davranışlarından bahseden Hadis ilminin bilinmesini gerekli kıldığı gibi; O'nun hayatının her safhasından bilgi vermesi itibariyle de İslam tarihinin bir bölümünü oluşturur.
Nitekim İslâm âlimlerinin çoğu, siyerden itibaren İslâm tarihini bir bütün halinde ele almışlar ve eserlerinde, Hz. Peygamber ص'in hayatından -hattâ öncesinden- başlayarak İslâm tarihi ile ilgili olayları, yaşadıkları döneme kadar anlatmışlardır.
Siyer'in kaynakları arasında ilk sırayı, nüzulünden itibaren hiçbir tahribat ve tahrifata uğramamış olan Kur'ân-ı Kerim alır. Herhangi bir olay konusunda Kur'ân'da âyet ve işaretler varken başka bir kaynak aramaya ihtiyaç yoktur. Kaynaklarda ikinci sıra hadis-i şeriflerindir. Özellikle Hz. Peygamber ص'in Medine'de geçirdiği hayata ait bilgiler, hadislerde bütün ayrıntılarıyla bulunabilir. Bu iki kaynak, İslâmî ilimlerin her dalında olduğu gibi, Siyer için de vazgeçilmez kaynaklar durumundadır. Siyerin kaynakları arasında Sahabe'den gelen rivâyetlerin yeri oldukça önemlidir. Hz. Peygamber ص'den gördüklerini, duyduklarını kendilerinden sonraki nesle sözlü olarak aktaran bu güzide topluluğun anlattıkları, Emeviler devrinden itibaren yazılı belgeler olarak ortaya konmuş ve bunlar ilk Siyer ve Meğâzi kitaplarına kaynaklık teşkil etmiştir.
Siyer-i Nebî, bir süre şifâhi nakil olarak devam ettikten sonra, tedvin edilmeye başlandı. Siyer'i ilk tedvin eden, İbn Şihâb ez-Zühri (öl. 122/739)'dir. Siyer alanında İslam tarihinde büyük şöhrete ulaşmış dört eser vardır. Bunlar "Siyer-i erbaa" (En ünlü dört siyer) adını almışlardır. Bunlar; İbn Hişam'in "es-Siretü'n-Nebeviye"si; İbn Seyyidin-Nâs'ın "Uyûnül-Eser' ı; Muhammed b. Yusuf ed-Dımaşki'nin "Sebilül-Hedyi ve'r-Reşâd "ı ve Ali b. Burhaneddin el-Halebî'nin "İnsânül-Uyün"udur.
Mefail HIZLI
Kaynak: https://sorularlaislamiyet.com/kaynak/siyer
...
https://www.youtube.com/watch?v=Yh1sIbhi-p4
Transaction
Created
10 months ago
Content Type
Language
video/mp4
tr
Controlling
VIDEO
M. FA
m.-fatih-çıtlak-yusuf-suresi-18.-ayet
Yusuf Sûresi / 18. Bir de gömleğinin üzerinde sahte bir kan (lekesi) getirdiler. (Yakub:) “Hayır!” dedi, “Nefisleriniz sizi aldatıp (böyle kötü) bir işe sürükledi.
Yakub gömleği yüzüne gözüne sürüp “Bugüne kadar bu kurt gibi ağırbaşlı yumuşak huylu bir kurt görmedim. Oğlumu yemiş de sırtındaki gömleği yırtmamış.” diye söylendi.
Artık (bana düşen umutla) güzel bir sabırdır.
Sabr-ı cemîl, insanlara şikâyette bulunmaksızın gösterilen sabırdır.
(Bu) anlattıklarınız üzerine, yardımı istenecek ancak Allah’tır.”
Alıntı: Feyzül Furkan
-------------
Kardeşleri, Yusuf Aleyhisselam’a hasetlerinden, babalarına yalvararak, ″Yusuf’a sahip oluruz ve sana geri getiririz″ diye söz verdiler. Babaları da: ″Belki başına bir kaza getirirsiniz ve sahip olamazsınız″ diyordu. Yusuf Aleyhisselam’ın, başına bir şey geleceği kendisine ayan olmuştu. Kardeşleri ısrar ettiler ve neticede Yusuf Aleyhisselam’ı alıp beraber götürdüler. Kardeşleri, önce Yusuf Aleyhisselam’ı öldürmeye karar verdiler. Sonra kıyamadılar. İçlerinden en büyük kardeşi Yahuda ve bazı kardeşleri öldürülmesine razı olmadı. Kuyuya atmaya karar verdiler ve attılar. Yusuf Aleyhisselam, kuyuya atıldığında, Allah’u Teala onu muhafaza etti, zarar ve ziyan görmedi.
Kardeşleri, Yusuf Aleyhisselam’ı kuyuya atarlarken, gömleğini çıkarttılar. Bir tavşan kesip, kanını gömleğe sürdüler. Gömleği babalarına getirdiler. Babalarına: ″Yusuf’u kurt yedi″ diye yemin ettiler. Babaları, gömleği eline aldı, baktı; gömlekte yırtık yoktu. Dedi ki: ″Bu kurt sizden merhametliymiş. Gömleği yırtmadan içindekini yemiş. Gerçekten kurt, Yusuf Aleyhisselam’ı tutsa, gömleğinin parçalanması lazımdı.″
Yakub Aleyhisselam, çocuklarının yeminlerinden dolayı onun öldüğüne; gömleğin parçalanmadığından dolayı da ölmediğine, başına bir iş getirdiklerine kanaat ediyordu. Ağlamaya başladı.
Yakub Aleyhisselam, kurtları çağırdı. Tüm Kenan’ın kurtları geldiler. Kurtlara: ″Yusuf’u yediniz mi? Benim oğluma ne yaptınız?″ diye sordu. Kurtlar da, onu yemediklerine dair yemin ettiler.
Alıntı: Tefsir-i Nadiri
...
https://www.youtube.com/watch?v=cgrr36YoDVA
Transaction
Created
10 months ago
Content Type
Language
video/mp4
tr
Controlling
VIDEO
ÜSTA
üstad-kadir-mısıroğlu-tefekkür-٣
Üstad Kadir Mısıroğlu birçok sohbetinde yer yer parantez açarak olayların, nesnelerin, sıfat ve daha nicelerinin detaylarına dair çoğu kimsenin düşünmediği veya aklına dahi getirmediği hikmetleri dile getirerek düşünce dünyamıza ışık tutuyor, yol gösteriyor. Sohbetlerinde rastladığım bu örnekleri izleyicisiyle paylaşmak istedim.
Lütfen resmi sayfasını takip etmeyi unutmayınız.
https://www.youtube.com/user/kadirmisiroglucom
Ayrıca bakınız:
https://islamansiklopedisi.org.tr/dusunme
...
https://www.youtube.com/watch?v=YaKQlUn5XRo
Transaction
Created
10 months ago
Content Type
Language
video/mp4
tr