Bij 'normale' druk en temperatuur kunnen stoffen drie verschillende verschijn vormen (fasen) aannemen: vast, vloeibaar of gasvormig. Er is echter nog een 'vierde' fase die alleen voorkomt bij hoge druk en temperatuur. Deze fase kan bereikt worden door uit te gaan van een gas of een vloeistof en vervolgens de druk en temperatuur te verhogen. Op een bepaald moment blijkt er dan geen onderscheid meer te zijn tussen de gasfase en de vloeistoffase: er is sprake van een soort mengvorm. In het diagram is dit weergegeven als het 'superkritische gebied'. De stof die het meest gebruikt wordt in superkritische processen is kooldioxide (CO2). Het is een niet-giftige, onbrandbare stof met een relatief 'praktische' waarde van T-kritisch en P-kritisch, namelijk 31 °C en 73 atm.