. Bidolubaskı Cüneyt Özdemir bardaklarına ulaşmak için ► https://www.bidolubaski.com/cuneytozdemir — Patreon'dan destek Olmak İçin ► http://bit.ly/cuneytozdemirdestek Cüneyt Özdemir Katıl Butonuna basmak için ►https://www.youtube.com/channel/UCkwH... Ethereum ile destek olmak için► https://etherscan.io/address/0x5ad5e27a99b1198ef3c6b2fe3046d6c0d542bb33 Solana ile destek olmak için► https://explorer.solana.com/address/BMHLWsh3kUMPtXYQp35btHE8KRJaDRfkLLcApmdw83Zy — YURT KAPASİTELERİ YETERLİ Mİ? — Tüm Videolar ► http://bit.ly/cuneytozdemirvideolar Yeni Videoları Kaçırmamak İçin ► http://bit.ly/cuneytozdemiryoutube — Sosyal Medya ► http://instagram.com/cuneytozdemir http://twitter.com/cuneytozdemir — #cuneytozdemir #kykyurt ... https://www.youtube.com/watch?v=8RP44Cp8g1o

İldem Wilson'la Kitap Kulübünde Bu Hafta Latife Tekin'in Sevgili Arsız Ölüm'ü Konuşuldu. (2. Bölüm) Dil ve anlatım, okuru sayfalar üzerinde sakin sakin ilerletiyor, ama kitabın kent ve kent insanı, iktidar, din, erkek egemen topluma getirdiği, zaman zaman oldukça sertleşen eleştiriler alt metinlerde karşımıza çıkıyor. Erkek kardeşi geneleve gittiğinde Dirmit de tutturur “Ben neden erkeğe gidemiyorum?” diye. Azrail ile defalarca pazarlık yapan anne Atiye, erkek egemen düzene tamamen başkaldıramasa da, kendini kolay kolay ezdirmez ömrü boyunca: “Sadece, yolda önüne bir erkek çıkınca durup erkeğe yol vermesini öğrenemedi. Çiğneyip geçiyordu erkeğin önünü.” Şehre göçtüklerinde tüm aile tek göz odada yaşar. Geceleri duydukları gördükleri nedeni ile Dirmit kalkıp tuvalete gidemez, yatağını ıslatır sık sık, derdini yine kuşkuş otuna açar; “Geceleri korkuyor musun yoksa?” “Onları duyunca mı?” “Hem görünce, hem duyunca.” “Korkmuyorum, ama anneme acıyorum.” “Neden?” “İşte.” Yasaklardan, cezalardan en çok Dirmit payını alır. Hem okuması ile gururlanırlar, hem sorgulamalarını, şüphelerini kabullenemezler. Kitaplara düşmesi, yazılar, şiirler yazması, bir kız çocuğu olarak akıllı laflar etmesi, düşler kurması, sevgisi, şefkati anlaşılamaz, anlaşılmayınca kabullenilemez, cezalandırılır. “Aha şuraya yazıyorum” deyip sık sık duvarlara parmak izi bırakmalarla dolu romanda, daha doğmadan hakkında cinli bir parmak izi bulunan Dirmit, ömrü boyunca bu izden kurtulamaz. Ama Dirmit direnir. Kitapları, şiirleri, doğa ile olan ilişkisi ile direnir. O desteğini yıldızlardan, ağaçlardan, dağlardan, taşlardan, kuşkuş otundan, rüzgârdan alır, şiirden ve kitaplardan alır. O küçük kız çocuğu büyümeden roman biter, içimizde biraz hüzün çokça umut, biliriz; Dirmit hep direnecek, direndiği için kazanacak. Tüm direnenler gibi… ... https://www.youtube.com/watch?v=5PKfKyBnz6M