A little fun piece for four trumpets or cornets. There is also a version for wind band which can be heard here: http://www.youtube.com/watch?v=VWt93pLXp4M (electronic sounds).A version for four baritone saxophones is here: http://www.youtube.com/watch?v=CFLd7hZEHUU. Furthermore, there are versions for alto saxophones and contrabasses. ... https://www.youtube.com/watch?v=V-7rRGNRJKM

Om alvast een indruk te geven is hier een elektronische opname van dit In opdracht van Stichting Frysk Fanfare Festival geschreven werk voor de Open Nederlandse Fanfare Kampioenschappen 2020. Hieronder volgt een uitleg over de composite. (Voor meer informatie zie https://www.eduarddeboer.org/via-ad-veniam-the-road-to-forgiveness-for-fanfare-orchestra-op-89-nr-2/) Nadat de Stichting Frysk Fanfare Festival me had gepolst of ik voor de Open Nederlandse Fanfare Kampioenschappen 2020 het verplichte werk wilde componeren, had ik al vrij snel een idee waar het werk over zou gaan: over het proces van vergeving en diverse stadia op weg daar naartoe. Maar het duurde een tijd voordat ik ‘op een rijtje’ had, welke stadia ik muzikaal wilde uitbeelden. Dat gebeurde opeens, toen ik op een ochtend mijn vrouw in de tuin bezig zag met het verbranden van stapels paperassen die verbonden waren met onverkwikkelijke en voor haar schadelijke gebeurtenissen. Dat was de ontbrekende schakel die ik zocht! Niet alleen de ervaringen van mijn vrouw vormden de inspiratiebron voor het werk, ook de spreuk in forgiveness lies the stoppage of the wheel of karma uit de boekenreeks The Law of One vond en vind ik inspirerend. In die zin is deze compositie een vervolg op mijn compositie Vita Aeterna Variaties, die een rondgang van het wiel van karma als onderwerp heeft. Via ad Veniam betekent: de weg naar vergeving. De compositie is gebaseerd op twee middeleeuwse melodieën uit de Carmina Burana Codex, te weten Procurans Odium en Stabilitas. De eerste liedtekst gaat er over dat aangedaan onrecht uiteindelijk en achteraf vaak een blessing in disguise blijkt te zijn, de tweede dat stabilitas, standvastigheid, zich niet van z’n pad laat afbrengen, ongeacht wat er gebeurt. Met dit als uitgangspunt verklankt deze compositie allerlei stadia, vanaf de duisternis die aangedaan onrecht met zich meebrengt tot aan het uiteindelijke accepteren en loslaten ervan. De in totaal acht delen gaan allemaal in elkaar over. Hier is een beknopt overzicht: I. Tenebrae (Duisternis). Een ‘donderslag bij heldere hemel’ wordt gevolgd door een versie van Procurans Odium in een tweedelige maatsoort. II. Incubo (Nachtmerrie). Een variatie op het Procurans Odium thema, met flarden van onrustige snelle passages en vervreemdende klanken. III. Turbinis oculus (Het oog van de orkaan). Midden in de nachtmerrie kondigt het Stabilitas thema zich aan. Onder invloed hiervan trekt de nachtmerrie muziek zich geleidelijk terug. IV. Desperatio (Wanhoop). Een variant van het begin keert terug, met een variatie op het begin van het Procurans Odium thema. Dit is hier getransformeerd tot een versie in een driedelige maatsoort, hetgeen een sterker gevoel van welbevinden geeft, al komt dat in deze variatie nog niet tot u ... https://www.youtube.com/watch?v=kw1lEh2auTs