Andjelija Milić rođena beše u BEogradu, davne 1921. godine. U školi razredni starešina joj beše Desanka Maksimović, s kojom je kasnije, tokom svoga života, ne malo puta drugovala. Poče svoj radni vek kao brojač novca u Trezoru Narodne banke, da bi, nakon Drugog svetskog rata, sa svojim suprugom, Đorđem Milićem, izbeglicom iz Banja Luke, postala sloista tek oslobođenog Radio Beograda. Tada nastupaše s partizanskim pesmama. Kao što pročitati možete, nije polagala audiciju za radio pevača. Svoj presotali radni vek provela je kao urednik redakcije narodne muzike Radio Beograda. Ostavila je veliki broj trajnih snimaka, dok se njena diskografija meri dvema pločama, od kojih jedna za Jugoton, druga za PGP, i nekoliko singl ploča. Sreća, te trajni snimci Radio Beogarda i Radio Novog Sada svedoče o kvalitetu njezinoga glasa. Tragično je okončala svoj život u domu za stara lica na Voždovcu, leta 2001. ili 2000. godine (postoji nepodudaranje datuma). Da se ne zaboravi. Beograde, grade Zračak viri kroz grančice Sedi Mara na kamen studencu (Maro, Maro od bisera grano) Bledi mesec zagrlio zvezdu Danicu Čim rujna zora zarudi Nebo je tako vedro, ponoć je tako tiha Prolaze noći, mučim se ja Stade se cvijeće rosom kititi Tiho noći, moje zlato spava ... https://www.youtube.com/watch?v=jOVdOOq8Oo0

... https://www.youtube.com/watch?v=Oo2nDjdwJRc